YMNOΣ ΕΙΣ ΑΡΕΤΗΝ

           YMNOΣ ΕΙΣ ΑΡΕΤΗΝ

ΑΡΕΤΑ ΠΟΛΥΜΟΧΘΕ... ΠΟΥ ΕΙ; -Η ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΕΔΩΣΕ ΑΥΞΗΣΗ ΚΑΙ "ΠΑΡΡΗΣΙΑ" ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΚΑΚΟ...

6.1 Αρετης οικειον είναι, κακιας αλλοτριον. ( Ότι εχει σχεσην με την αρετην αυτό είναι αλλοτριον από την κακια). ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ. Διογ. Λαερτιος.

6.2 Τι ωφελιμωτατον, αρετη. Και γαρ ταλλα τω χρησθαι καλως ωφελιμα ποιει. (Ποιον είναι το ωφελιμωτατον, η αρετη.διοτι αυτή τα αλλα με καλη χρηση τα κανει ωφελιμα). ΘΑΛΗΣ. Πλουταρχος Ηθικα. 153d.

6.3 Aρετην επαινει. ΣΟΛΩΝ.

6.4 Αρετη των εν ανθρωποις μονη ουκ εκ θυραιων ταπιχειρα λαμβανει, αυτή δ’ εαυτην αθλα των πονων εχει. ( Η αρετη μονην της από τις ανθρωπινες ικανοτητες δεν παιρνει την αμοιβην της απ’ εξω, μα η ιδια από τον ιδιον τον εαυτον της εχει το βραβειον των κοπων της). ΤΡΑΓΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ, Αδηλ. 116

6.5 Ω τλιμων αρετη, λογος αρ’ ησθα.εγω δε σε ως εργον ησκον. ( Κακοτυχη αρετη, ησουν λοιπον ένα σκετο ονομα. Κι εγω σε ασκουσα στην πραξην). ΤΡΑΓΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ. 374 (Πλουταρχου Ηθικα 165 Α΄ ).

6.6 Αρετη επακτος εστι από τε σοφιης κατεργασμενη και νομου ισχυρου. ( Η αρετη είναι επικτητη και κερδιζεται με την σοφια και με νομου ισχυρου). ΗΡΟΔΟΤΟΣ. Ζ΄ ,102

6.7 Μη τιμωμενης αρετης, η κακια παρρησιαζεται. ( Όταν η αρετη δεν τιμαται, η κακια παιρνει θαρρος και γινεται επιδεικτικη). ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ.

6.8 Τροφαι θ’ αι πεπαιδευμενοι μεγα φερουσιν εις ταν αρεταν. (Στην αρετην μας φερουν κι η ανατροφη κι η μαθησις). ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΑΥΛΙΔΕΙ. 561

6.9 Παν πληθος και πας πλουτος αρετη υπεικει. ( Κάθε πληθος και κάθε πλουτος εμπροσθεν της αρετης παραχωρουν την θεσην). ΠΛΑΤΩΝ. Μεν. 240d.

6.10 Η δε της αρετης κτησις , οις αν ακιβδηλως ταις διανοιαις συναυξηθη, μονη μεν συγγηρασκει, πλουτου δε κρεττων, χρησιμωτερα δ’ ευγενειας εστι, τα μεν τοις αλλοις αδυνατα δυνατα καθιστασα, τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως υπομενουσα. ( Η αποκτησις της αρετης σ’ οσους αυξανεται με την διανοιαν τους, μονη αυτή τους ακολουθη εως τα γεραματα κι είναι καλυτερη από τον πλουτον και πιο χρησιμη από την ευγενικη καταγωγη και πρεττει αυτά που είναι αδυνατα για τους αλλους δυνατα, και με θαρρος υπομενει αυτά που για τους αλλους είναι φοβερα). ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ. Α΄ 7.

6.11 Εστιν αρα η αρετη εξις προαιρετικη, εν μεσοτητι ουσα τη προς ημας, ωρισμενην λογω και ως αν ο φρονιμος ορισειεν, μεσοτης δε δυο κακιων, της μεν καθ’ υπερβολην της δε κατ’ ελλειψιν. ( Η αρετη είναι λοιπον μια διαθεσις του νου που καθοριζει την εκλογην των πραξεων και των συγκινησεων με την εννοια να διατηρηθουν αυτές σε μια μεση καταστασιν σχετικως με εμας. Αυτή δυναται να προσδιορισθη λογικως,οπως ακριβως θα την προσδιοριζε ενας συνετος ανθρωπος. Και είναι η μεσαια καταστασις μεταξυ δυο ελλατωματων, μιας υπερβολης και μιας ελλειψεως). ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ. Ηθικα Νικομαχεια. Β΄, 4

6.12 Ουδεν κτημα σεμνοτερον ουδεν βεβαιοτερον. ( Δεν υπαρχει σεμνοτερον και βεβαιοτερον κτημα από την αρετην). ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ. Α΄, 4

6.13 Αναφαιρετον οπλον αρετη. ( Η αρετη για τον κατοχον της είναι οπλον αναφαιρετον(δηλ. κανεις δεν δυναται να την αφαιρεση). ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ . Διογενης Λαερτιος

6.14 Μεσοτης εστιν η αρετη στοχαστικη ουσα του μετρου. ( Η αρετη είναι η μεσοτης, επειδη ακριβως επιδιωκει και επετυχαινει το μετρον). ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ , Ηθικα. ΙΙ. 1.

6.15 Εφ’ ημιν και η αρετη ομοιως δε και η κακια. ( Τοσον η αρετη οσον και η κακια εχουν σχεσην με τις διαθεσεις μας). ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ. Ηθικα. Γ΄, 4

6.16 Η αρετη εμφρονας παρεχεται και δικαιους και αγαθους εν πραξει και λογοις και δοξας επιεικως και δυναμεις περιποιει. ( Η αρετη δημιουργη φρονιμους και δικαιους κι αγαθους τοσον στις πραξεις , οσον και στα λογια, και οριζει δοξες και δυναμεις). ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. Ηθικα « Περι Ακουστ. Ποιητ.» 240.

6.17 Καθαπερ εις ασυλον τεμενος την αρετην ορμητεον, όπως εις μηδεμιαν αγεννη τυχης υβριν ωμεν εκδοτοι. (Σαν σε ιερον ασυλον πρεπει να καταφευγουμε στην αρετην, για να μην ειμαστε εκτεθειμενοι σε καμια της τυχης προσβολη). ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ. Στοβαιου Ανθολ.

6.18 Εργα και πρηξιας αρετης, ου λογους ζηλουν χρειων. ( Πρεπει ο καθεις να φιλοτιμιεται σε πραξεις αρετης και όχι σε λογους). ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ. Στοβ, Ανθ.

6.19 Το πενεσθαι ουχ ομολογειν τινι αισχρον, αλλα μη διαφευγειν εργω αισχιον. ( Το να παραδεχεται κανεις την φτωχιαν του δεν είναι καθολου ντροπη, μα μεγαλυτερα ντροπη είναι το να προσπαθη να την αποφευγη ). ΘΟΥΚΙΔΥΔΗΣ. ΙΙ, 40

6.19α Αρετη εστι δυναμις ποριστικη αγαθων. ( Η αρετη είναι ηθικη δυναμις που δυναται να εξευρισκη αγαθα). ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ. Ρητ. Τεχ. 1366 α,37

6.20 Αθλα γαρ οις κειται αρετης μεγιστα, τοισδε και ανδρες αριστοι πολιτευουσιν. ( Οπου εχουν τεθη τα μεγαλυτερα βραβεια για τις αρετες, εκει αναδειχνονται κι οι αριστοι ανδρες). ΘΟΥΚΙΔΥΔΗΣ. Β΄ 46

6.21 Ο δ’ ολβιος, ον φαμαι κατεχοντ’ αγαθαι. ( Τρισευτυχισμενος αυτος που εχει φημη πολύ απλωμενη). ΠΙΝΔΑΡ. Ολυμπ. 7,10

6.22 Ανηρ παρ’ ουδεν εσθ’ ο μη φθονουμενος ( Ο ανδρας που δεν τον φθονουν καμια αξια δεν εχει). ΕΠΙΧΑΡΜΟΣ. Αποσπ. 285

6.23 Βουλομαι καλως δρων εξαμαρτειν μαλλον η νικαν κακως. ( Προτιμω επιδιωκοντας να αποτυχω, παρα να εχω επιτυχιες με δολια μεσα). ΣΟΦΟΚΛΗΣ. Φιλοκτητης. 95

6.24 Αρετα, πολυμοχθε γενει βροτειωι, θηραμα καλλιστον βιωι, σας περι, παρθενε, μορφας και θανειν ζηλωτος εν Ελλαδι……..σευ δ’ ενεχ’ ουκ Διος Ηρακλεης Ληδας τε κουροι πολλ’ ανετλασαν εν εργοις σαν αγρευοντες δυναμιν, σοις τε ποθοις Αχιλλευς Αιας τα’ Αιδα δομοις ηλθον…… ( Αρετη, που των θνητων το γενος με μοχθους πολλους σε κατακτα, της ζωης καλλιστον θηραμα, για την δικην σου οψη, παρθενε, ακομη κι ο θανατος είναι ζηλευτη στην Ελλαδα μοιρα…..Για χαριν σου ο γονος του Διος ο Ηρακλης, της Ληδας οι υιοι πολλα υπεφεραν στους αθλους τους, την δυναμιν σου θηρευοντας, από ποθο για εσενα ο Αχιλλευς και ο Αιας πηγαν στον παλατι του Αδους….) ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Ο ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΗΣ. Υμνος εις την Αρετην

6.25 τοξοδαμαντες τα’ ηδ’ ιπποβαται, φοβεροι μεν ιδειν, δεινοι δε μαχην ψυχης ευτλημονι δοξη. Αρτεμβαρης θ’ ιππιοχαρμης και Μασιστρης, ο τε τοξοδαμας εσθλος Ιμαιος Φαρανδακης θ’ ιππων τα’ ελατηρ Σοσθανης. ( τοξοται και ιππεις εις την οψιν φοβεροι, στην μαχην τρομεροι με της ψυχης τους την ανδρειοσυνην κι ο Αρτεμβαρης που χαιρεται τα αλογα κι ο Μασιστρης κι ο τοξοτης ο καλος ο Ιμαιος κι ο Φαρανδακης κι ο αρματηλατης Σοσθανης ) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. «Περσαι» 26

6.26 Και Βλεμυς ουλοκαρηνος ερυθραιων προμος Ινδων, ικεσιης κουφιζεν αναιμονα θαλλον ελαιης, Ινδοφονω γονυ δουλον υποκλινων Διονυσω, και θεος ,αθρησας κυρτουμενον ανερα γαιη, χειρι λαβων ωρθρωσε, πολυγλωσσω δ’ αμα λαω κυανεων πομπευεν ερυκων τηλοθεν Ινδων, κοιρανιην στυγεοντα και ηθεα Δηριαδηος ,Αρραβιης επι πεζαν, οπη παρα γειτονι ποντω ολβιον ουδας εναιε και ουνομα δωκε πολιταις

( ο προμαχος των Ερυθραιων Ινδων, ο σγουρομαλλης Βλεμυς, κρατουσε ειρηνικον κλωνον ικετευτικης ελιας κι εκλινε μ’ υποταγην το γονι εμπροσθεν του Διονυσου, ειδε ο θεος τον ανδραν σκυμμενον στην γην, του επιασε το χερι και τον εσηκωσε, για να του εξασφαλιση την ζωην τον εστειλε μαζι με τον πολυγλωσσον λαον του μακρια από τους μελαχροινους Ινδους, με την συμπεριφοραν του τον εκανε να μιση την τυραννιαν και το ηθος του Δηραδους, τον εστειλεν, λοιπον, στην γην της Αραβιας, κι εκει, πλησιον της θαλασσης , ευτυχισμενος ζουσε κι εδωσε τα’ ονομα του εις τους πολιτες της χωρας ) ΝΟΝΝΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ. ΙΖ΄ 385

6.27 λεγειν δ’ αμορφον οντα τους πελας κακως προσω δικαιων ηδ’ αποστατει θεμις ( όταν καποιος είναι ηδη αψογος , δεν επιτρεπεται τους αλλους να κακολογη και δεν είναι κατι τετοιν δικαιον ) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. Ευμενιδες 413

6.28 ετι δε μαλλον αν ηγασω του παιδος αυτου την φαιδροτητα και το αδεες προς τον κινδυνον, ωσπερ του Νεοπτολεμου, μητ’ ωχριασαντος μητ’ εκπλαγομενος, αλλ’ ελκοντος το ξιφος του Πελοπιδου και καταμανθανοντος ( κι ακονη περισσοτερον θα θαυμαζες την ευθυμην διαθεσιν του παιδιου αυτου και την αφοβιαν του προς τον κινδυνον, ο οποιος ως να ητο ο Νεοπτολεμος , [αναφορα εις την μεγαλην μαχην, μονος του κατά πολυαριθμων αντιπαλων και τελικην δολοφονιαν του υιου του Αχιλλεως εις τους Δελφους με δολιον τροπον από τους Δελφειους ηγουμενοι από τον Ορεστη υιον του Αγαμεμνωνος μεσα εις τον ναον του Απολλωνος ] ουτε χλομιασε, ουτε τρομαξε, αλλα τραβηξε το σπαθι του Πελοπιδους και το περιεργαζοταν [ ομιλη περι του υιου του Θηβαιου Χαρωντος, Αρχεδαμον δεκαπεντε ετων ο σχεδον ωραιοτερος μεταξυ των Θηβαιων, φιλοπονος εις τα γυμνασια, ρωμαλαιοτερος και ευροστερνος μεταξυ των συνομηλικων του ] ) ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ .Σωκρατους Δαιμονιον 595