Δ ΜΕΡΟΣ
Ο ΗΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ - ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ
ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ
Βιτρώ του 19ου αιώνα
τεχνη βιτρω
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
Ο θεός Ήλιος στο ηλιακό άρμα του, συνοδευόμενος από τον λαμπαδιφόρο Φώσφορο, τον Ερμή και άλλους. Έργο του Γιόχαν Μπαπτίστ Τσίμερμαν στο Παλάτι Νίμφενμπουργκ στην περιοχή του Μονάχου
Peter Paul Rubens: Η Πτώση του Φαέθοντος, 1604/1605 (National Gallery of Art, Washington D.
ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΙΣ
AΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
ΔΙΑΘΛΑΣΙΣ ΦΩΤΟΣ
http://www.youtube.com/watch?v=xwzw5GhpC_0
http://www.youtube.com/watch?v=c-LUOvzws1A
Refraction and reflection of light
Διάθλαση και αντανάκλαση του φωτός
http://www.clab.edc.uoc.gr/seminar/heraklio/optic/diaulash1.htm
διάθλαση του φωτός στην ατμόσφαιρα φέρνει λίγο ακόμα φως
Εικόνες που δημιουργούνται από τη διάθλαση της ακτίνας του φωτός .
Η άλως δημιουργείται από την διάθλαση του Σεληνιακού φωτός σε σε εξαγωνικούς
inout.gr
Τα χρώματα είναι μία κωδικοποίηση του ανθρώπινου νευρικού συστήματος για να διακρίνει τα μήκη κύματος (ή τις συχνότητες) του φωτός που προσπίπτουν στο αισθητήριο όργανο της όρασης. Τα μήκη κύματος του φωτός που διεγείρουν τον ανθρώπινο οφθαλμό.......
Τα χρώματα της Ίριδας στα διάφορα συστήματα Ο αριθμός των χρωμάτων της Ίριδας κατά τα διάφορα συστήματα (β).
To φαινόμενο του ιριδισμού στα φτερά μιας πεταλούδας της οικογένειας των Νυμφαλιδών. Τα χρώματα αλλάζουν ανάλογα με την οπτική γωνία με την οποία παρατηρεί κανείς την πεταλούδα
Σύγκρουση σωματιδίων μέσα σε επιταχυντή
Το μεγαλύτερο άστρο του Σύμπαντος εντόπισε ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου (ΕSΟ) που βρίσκεται στο όρος Παρανάι της Χιλής.
Το μεγαλύτερο άστρο που είχε εντοπιστεί ως σήμερα ήταν 100 φορές μεγαλύτερο από τον Ηλιο και οι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι το μέγιστο μέγεθος που μπορεί να φτάσει ένα άστρο είναι 150 φορές μεγαλύτερο από αυτό του μητρικού μας άστρου.
Πρόκειται για ένα πραγματικό «τέρας» του διαστήματος, το μεγαλύτερο άστρο που έχει ποτέ βρεθεί.
πηγη: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=185507 )
Ο ΗΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ - ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ
ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ
Βιτρώ του 19ου αιώνα
τεχνη βιτρω
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
Ο θεός Ήλιος στο ηλιακό άρμα του, συνοδευόμενος από τον λαμπαδιφόρο Φώσφορο, τον Ερμή και άλλους. Έργο του Γιόχαν Μπαπτίστ Τσίμερμαν στο Παλάτι Νίμφενμπουργκ στην περιοχή του Μονάχου
Peter Paul Rubens: Η Πτώση του Φαέθοντος, 1604/1605 (National Gallery of Art, Washington D.
ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΙΣ
AΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
ΔΙΑΘΛΑΣΙΣ ΦΩΤΟΣ
http://www.youtube.com/watch?v=xwzw5GhpC_0
http://www.youtube.com/watch?v=c-LUOvzws1A
Refraction and reflection of light
Διάθλαση και αντανάκλαση του φωτός
http://www.clab.edc.uoc.gr/seminar/heraklio/optic/diaulash1.htm
διάθλαση του φωτός στην ατμόσφαιρα φέρνει λίγο ακόμα φως
themos.blogspot.com
Εικόνες που δημιουργούνται από τη διάθλαση της ακτίνας του φωτός .
Η άλως δημιουργείται από την διάθλαση του Σεληνιακού φωτός σε σε εξαγωνικούς
inout.gr
Χρώμα | Περιοχή μηκών κύματος (nm) | Περιοχή συχνοτήτων (Hz) |
---|---|---|
Κόκκινο | ~ 630–700 nm | ~ 476–429 x1012 Hz |
Πορτοκαλί | ~ 590–630 nm | ~ 510–476 x1012 Hz |
Κίτρινο | ~ 560–590 nm | ~ 535–510 x1012 Hz |
Πράσινο | ~ 500–560 nm | ~ 600–535 x1012 Hz |
Μπλε | ~ 440–500 nm | ~ 680–600 x1012 Hz |
Ιώδες (Μωβ) | ~ 400–440 nm | ~ 750–680 x1012 Hz |
Τα χρώματα είναι μία κωδικοποίηση του ανθρώπινου νευρικού συστήματος για να διακρίνει τα μήκη κύματος (ή τις συχνότητες) του φωτός που προσπίπτουν στο αισθητήριο όργανο της όρασης. Τα μήκη κύματος του φωτός που διεγείρουν τον ανθρώπινο οφθαλμό.......
Τα χρώματα της Ίριδας στα διάφορα συστήματα Ο αριθμός των χρωμάτων της Ίριδας κατά τα διάφορα συστήματα (β).
To φαινόμενο του ιριδισμού στα φτερά μιας πεταλούδας της οικογένειας των Νυμφαλιδών. Τα χρώματα αλλάζουν ανάλογα με την οπτική γωνία με την οποία παρατηρεί κανείς την πεταλούδα
Σύγκρουση σωματιδίων μέσα σε επιταχυντή
Στην κβαντική εικόνα του κόσμου το φως δεν είναι ένα συνεχές κύμα, αλλά ένα ποτάμι από μπαλάκια, τα φωτόνια, τα οποία χαρακτηρίζονται από μια συγκεκριμένη συχνότητα, όπως και το κλασσικό κύμα. Όσο μεγαλύτερη είναι η συχνότητα ενός κύματος ή ενός φωτονίου, τόσο μεγαλύτερη και η ενέργεια που κουβαλάει. Και όσο μεγαλύτερη ενέργεια έχει ένα φωτόνιο τόσο πιο μεγάλη ζημιά μπορεί να κάνει στην ύλη, στα άτομα δηλαδή και τα μόρια στα οποία επιτίθεται.
Πριν μιλήσουμε για τις «ζημιές» ας πούμε και κάτι ελάχιστα για την πειθαρχία των φωτονίων. Στο φως, στο συνηθισμένο που βλέπουμε γύρω μας, της λάμπας, του ήλιου, των LEDs και άλλων πηγών, τα φωτόνια δεν είναι της ίδιας ακριβώς συχνότητας και το κυριότερο δεν έχουν καμιά συνεννόηση μεταξύ τους. Αυτό το φως λέγεται ασύγχρονο και δεν είναι και πολύ χρήσιμο για πειράματα. Στην αντίθετη περίπτωση που τα φωτόνια συμπεριφέρονται πειθαρχημένα σαν στρατιωτάκια, δηλαδή πηγαίνουν στοιχημένα σε φάση και είναι της ίδιας ακριβώς συχνότητας, έχουμε το φως των LASERS.
Τώρα οι «ζημιές» που κάνουν τα φωτόνια στα άτομα ή μόρια είναι διαφόρων ειδών και εξαρτώνται από τι ενέργεια (τι συχνότητα δηλαδή) κουβαλάνε. Τα πιο ενεργειακά μπορούν να διώξουν ένα ή και περισσότερα ηλεκτρόνια, οπότε αυτό που μένει πίσω θα αποκτήσει θετικό φορτίο. Τα λιγότερο ενεργειακά μπορούν να διεγείρουν ηλεκτρόνια, χωρίς όμως να τα διώξουν, τα ακόμα λιγότερο, να αναγκάσουν τους μοριακούς δεσμούς να ταλαντώνονται πιο γρήγορα, ενώ όσα φωτόνια είναι ντιπ κοιμισμένα καταφέρνουν να πετύχουν μόνο καμιά περιστροφή του μορίου κι αυτή τεμπέλικη. Μπορούν ακόμα να σπάσουν ένα μοριακό δεσμό και να χωρίσουν το μόριο σε δυο κομμάτια.
Τι σημαίνει όμως «διεγερμένα ηλεκτρόνια»; Για να το καταλάβουμε θα πρέπει να θυμηθούμε ότι τα ηλεκτρόνια δεν είναι γενικώς ξέμπαρκα αλλά βρίσκονται τακτοποιημένα σε ορισμένες αποστάσεις από τον πυρήνα, σχεδόν περιορισμένα σε πακετάκια που λέγονται κυματοπακέτα, κυματοσυναρτήσεις ή τροχιακά. Όλα αυτά τα ζωάκια μπορεί να έχουν διάφορα σχήματα, αλλά κάπου παρουσιάζουν μεγαλύτερη πυκνότητα η οποία και μας δείχνει την περιοχή του χώρου με την μεγαλύτερη πιθανότητα να βρεθεί το ηλεκτρόνιο. Όσο μακραίνει η απόσταση από τον πυρήνα τόσο και πιο πολύπλοκα σχήματα παίρνουν. Επίσης, όσο πιο μακριά από τον πυρήνα βρίσκεται το ηλεκτρόνιο, τόσο και μεγαλύτερη είναι η ενέργειά του.
Μια βασική αρχή της κβαντομηχανικής είναι ότι το ηλεκτρόνιο, αλλά και όλα τα σωματίδια του μικρόκοσμου επιτρέπεται να πάρουν μόνο διακριτές ενέργειες. Όχι ενδιάμεσες, όπως συμβαίνει στον κλασσικό κόσμο. Αυτή λοιπόν είναι η περίφημη κβάντωση της ενέργειας. Και προσοχή αναφέρεται σε όλα τα είδη ενέργειας: Και στις περιστροφικές και στις δονητικές.
Μετά από αυτή την απαραίτητη εισαγωγή, λέμε λοιπόν ότι ένα ηλεκτρόνιο είναι διεγερμένο, όταν με το που απορροφά ένα φωτόνιο φεύγει από μια καθορισμένη ενέργεια και μεταπηδάει σε μια μεγαλύτερη, και σε μεγαλύτερη απόσταση από τον πυρήνα. Δηλαδή όταν μεταπηδάει σε υψηλότερη ενεργειακή στιβάδα. Το ίδιο μπορούμε να πούμε ότι συμβαίνει κι όταν το μόριο διεγείρεται δονητικώς και περιστροφικώς, δηλαδή όταν με την απορρόφηση μικρότερης ενέργειας φωτός αρχίζει να ταλαντώνεται ή να περιστρέφεται γρηγορότερα.
Στην κβαντική εικόνα των πεδίων τα φωτόνια κάνουν κι άλλη δουλειά. Είναι οι διαμεσολαβητές των ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων. Το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο δηλαδή που γεννάνε κινούμενα ηλεκτρικά φορτία μπορούμε να το φανταστούμε και σαν μια μηχανή που φτύνει συνέχεια φωτόνια τα οποία χρησιμεύουν ώστε τα ηλεκτρικά φορτία να μπορούν ν’ αλληλεπιδρούν!
Φως δεν είναι μόνο το ορατό, αλλά και όλες οι συχνότητες από τα ραδιοφωνικά κύματα με μήκος κύματος κάποια μέτρα, μέχρι τις ακτίνες γάμμα, με μήκος κύματος ακόμα πιο μικρό και από αυτό των ακτίνων Χ.
Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε εν τάχει ποιες είναι οι φυσικές πηγές όλων αυτών των διαφορετικών ειδών φωτός.
Τα ραδιοκύματα προέρχονται από περιστρεφόμενα αστρονομικά αντικείμενα όπως γαλαξίες, κβάζαρς και αστέρες νετρονίων και είναι αποτέλεσμα της επιτάχυνσης των πρωτονίων και ηλεκτρονίων που βρίσκονται στην επιφάνεια του αντικειμένου.
Το υπέρυθρο (ΙR) φως είναι αυτό που σε γενικές γραμμές αισθανόμαστε σαν ζέστη. Οι μεγαλύτερες συχνότητες στην περιοχή του υπερύθρου προέρχονται από τη δονητική αποδιέγερση μορίων, ενώ οι χαμηλότερες από την περιστροφική. Προηγουμένως εξηγήσαμε τι σημαίνει ηλεκτρονιακή διέγερση, αλλά και δονητική και περιστροφική. Ένα μόριο όμως διεγερμένο δεν μένει έτσι εσαεί. Αποδιεγείρεται είτε αυθόρμητα είτε από κρούσεις με άλλα μόρια ή άτομα. Τότε ακριβώς εκπέμπει και ένα φωτόνιο, μικρότερης όμως ενέργειας από αυτό που είχε απορροφήσει αρχικά.
Το ορατό φως προέρχεται κυρίως από ηλεκτρονιακές αποδιεγέρσεις, δηλαδή όταν ηλεκτρόνια μεταπίπτουν από μια υψηλή ενεργειακή στάθμη στη βασική τους, οπότε και ηρεμούν.
Τα ηλεκτρόνια, επιταχυνόμενα από το ηλεκτρικό πεδίο μεταξύ των ηλεκτροδίων, συγκρούονται με τα άτομα του υδραργύρου προκαλώντας του ηλεκτρονική διέγερση. Η αποδιέγερση των ατόμων του υδραργύρου έχει ως αποτέλεσμα την εκπομπή υπεριώδους ακτινοβολίας.
Η υπεριώδης ακτινοβολία, όταν προσπίπτει στη φθορίζουσα ουσία (επίχρισμα), προκαλεί τη διέγερση των ατόμων της. Στη συνέχεια, όταν τα άτομα αποδιεγείρονται, εκπέμπουν ορατό φως .
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
εικονα, Διαδικασία παραγωγής φωτός στους λαμπτήρες φθορισμού.
Οι υπεριώδεις ακτινοβολίες προέρχονται κι αυτές από αποδιεγέρσεις περισσότερο ενεργειακών ηλεκτρονίων που βρίσκονται κυρίως στα άτομα αλλά και σε οργανικές ενώσεις.
Οι ακτίνες Χ προέρχονται από μεταπτώσεις σε εσωτερικές στιβάδες ηλεκτρονίων, τα οποία αρχικά βρίσκονταν σε υψηλότερης ενέργειας,εξωτερικές.
Ενώ, οι ακτίνες γ που είναι και οι πλέον θανατηφόρες, προέρχονται από την αμοιβαία εξουδετέρωση ηλεκτρονίων ποζιτρονίων, από την διάσπαση πυρήνων και κατά τη διάρκεια της πυρηνικής διάσπασης και σύντηξη.
Εντοπίστηκε το μεγαλύτερο άστρο του Σύμπαντος
Το μεγαλύτερο άστρο του Σύμπαντος εντόπισε ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου (ΕSΟ) που βρίσκεται στο όρος Παρανάι της Χιλής.
Το μεγαλύτερο άστρο που είχε εντοπιστεί ως σήμερα ήταν 100 φορές μεγαλύτερο από τον Ηλιο και οι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι το μέγιστο μέγεθος που μπορεί να φτάσει ένα άστρο είναι 150 φορές μεγαλύτερο από αυτό του μητρικού μας άστρου.
Με μάζα περίπου 265 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλίου
Πηγή: http://www.tovima.gr/
Βρέθηκε ο... σούπερ σταρ του σύμπαντος
Πρόκειται για ένα πραγματικό «τέρας» του διαστήματος, το μεγαλύτερο άστρο που έχει ποτέ βρεθεί.
πηγη: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=185507 )
Η πρώτη δοκιμή βόμβας υδρογόνου, με το κωδικό όνομα Ivy Mike, έγινε από τις ΗΠΑ το 1952 στον Ειρηνικό Ωκεανό